Eindelijk ben ik er achter hoe het scharminkel heet dat ik geadopteerd heb en gered van de vuilinishoop. Het is Hawaïaanse Palm, Brighamia insignis maar het wordt nog een toer om hem echt tot leven te brengen gezien zijn zielig stammetje, dat best wel flink had mogen zijn, maar misschien breekt het nog wel open en wat meer uimte krijgt.
En toen in half oktober in eens op een stille avond een kleine 'ploef' en een geluid of er een klein zaadje of steentje door de huiskamer gaat. Even rond neusen en het leverde 2 kleine korreltjes op vanuit de deze opengeklapte bloemen ...
